destgîr

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: dest·gîr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
destgîr	destgîrtir	herî destgîr (merkezî) tewrî destgîr (rojavayî) destgîrtirîn (soranîzm)

destgîr

1. girtî, zindanî, hefsî, kesa/ê ku hatiye girtin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌ستگیر

Bide ber

• destgirtî
• dezgir

Jê

• destgîr bûn (lêker)
• destgîr kirin (lêker)
• destgîr kirin
• destgîrbûn (navdêr)
• destgîrbûyî (rengdêr)
• destgîrker
• destgîrkirin (navdêr)
• destgîrkirin
• destgîrkirî (rengdêr)
• destgîrkirî
• destgîrî

Etîmolojî

Ji dest +‎ -gîr.

Werger

• Fînî: pidätetty → fi
• Îngilîzî: detainee → en, detained → en, captured → en, captive → en, ^?acquisitive → en
• Tirkî: derdest → tr, esir → tr, tutsak → tr