derbekar

Kurmancî

Navdêr

derbekar mê û nêr

1. kesên ku bi darbeyên leşkerî hikûmeta sivîl hildiweşînin û dewletê digirin destê xwe
   • Bi îdianameya 80 rûpelan a ku duh li anqerê ji bal dadgeha 12-ê hate qebûl kirin, Li Tirkiyeyê pêvajoya berdadkirina derbekarên 12-ê îlonê vebû. Li gor îdianameyê bûyerên dilêş û bixwîn, hatine plan kirin û ji derbeyê re şert hatine amade kirin. Di heyama derbeyê de, 31 awe işkence li mirovan hatiye kirin, 50 kes hatin îdam kirin û 119 kes jî di îşkenceyan de can da bû. Bi sedhezaran însan ketin zîndanan. Bi dehan di girevÊn biçîtiyê de jiyanên xwe ji dest dan. — (Xeberenkurdi.com, 1/2012)

Herwiha

• darbekar
• darbeker
• derbeker

Hevmane

• darbecî

Etîmolojî

Ji derbe +‎ -kar.

Jê

• darbekarane
• darbekarî
• darbekarîtî