dengxweş

Kurmancî

Rengdêr

dengxweş

1. ya/ê dengê wî jibo stirîn û xwendinê xweş be, tiştê an jî alavê mûzîkê ku dengê xweş jê bihêt

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دەنگخوەش‎

Herwiha

• dengxuş
• dengxoş

Etîmolojî

Ji deng +‎ xweş.

Werger

• Farisî: خوش آوا‎ → fa
• Îngilîzî: melodious → en, ^?canorous → en
• Tirkî: güzel sesli → tr