damilîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɑːmɪˈliːn/

Lêker

damilîn negerguhêz

1. korîşkî bûn, qirç bûn, miçîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: داملین‎

Herwiha

• damiliyan
• damilyan

Tewîn

Lêker:

da-mil-

Têkildar

• damilandin

Ji wêjeyê

• “Damilîn” di tirkî de “yumulma” ye û dema mirov xwe bide tiştekî û pê dilebike tê bikaranîn, “Ez damilîm xwarinê û min xwar”. — (Jîr DIlovan: Di pêşketina ziman de girîngiya wergerê, Welat.com, 1/2006)

Jê

• damiliyayî
• damilî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî:yumuklaşma → tr, yumuklaşmak → tr, yumulma → tr, yumulmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	damilîn	damilîn
Îzafe	damilîna	damilînên
Çemandî	damilînê	damilînan
Nîşandera çemandî	wê damilînê	wan damilînan
Bangkirin	damilînê	damilînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	damilînek	damilînin
Îzafe	damilîneke	damilînine
Çemandî	damilînekê	damilîninan

damilîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.