dûrik

Kurmancî

Navdêr 1

dûrik m

1. stiran, kilam, goranî,
   gotinên li gel muzîkê tên gotin
   • Wek gelek kesên din, me jî di xortaniya xwe de li kasetên Şivan Perwerî guhdarî dikir. Ji xwe hewecedariya vegotina tesîra stran û dûrikên wî ya li ser nivşên me tune ye. — (Enwer Karahan: Li ber pêlên dengê Şivan Perwerî îsyana pîrejinekê û helwêsta hin rewşenbîran, Nefel.com, 6/2007)

Herwiha

• dûrk
• dwîrik
• dwîrk

Bide ber

• dorik
• tûrik

Jê

• dûrikbêj
• dûrikbêjî
• dûrikî
• dûrikvan
• dûrikvanî

Etîmolojî

Hevzayî zazakî dêr (“stran”), û dîrok, dêrîn hwd; bibîne dîrok.

Werger

• Farisî: ترانه کوتاه → fa, ملودی → fa
• Tirkî: mani → tr

Navdêr 2

dûrik cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. (curek nanî) Binêre dorik.