compel

Îngilîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /kəmˈpɛl/
• Deng (DYA)^ⓘ
• Kîtekirin: com·pel

Lêker

compel (nihaya sade ya yekjimar compels, partîsîpa niha compelling, boriya sade û partîsîpa borî compelled)

1. (gerguhêz, kevnare) Anîn cem hev, civandin.
2. (gerguhêz) Zor birin, mexlûb kirin, serî dan tewandin.
3. (gerguhêz) Sepandin. Bi zorê kirin, çewisandin an jî mecbûr kirin.

   Logic compels the wise, while fools feel compelled by emotions.

   Mantiq yên zîrek mecbûr dike, gava yên ehmeq bi hestên xwe tên çewisandin.

4. (gerguhêz) Sepandin. Bi zorê hildan, bi zorê dan kirin, bi zorê dan çêkirin.
5. (kevnbûyî) Ji bo serîtewandinê mecbûr kirin, zor birin.
6. (kevnbûyî) Di nav girseyek an şîrketekê de kom kirin an yek bûn.

Jê

• compellable
• compeller
• compelling
• compellation
• compel testimony

Têkildar

• compulsion

Etîmolojî

Ji îngilîziya navîn compellen, deyngirtî ji fransiya navîn compellir, ji latînî compellere, ew bixwe ji com- (“bi hev re”) + pellere (“ajotin”). Peyva xwecihî îngilîziya kevn nīedan ji cihê wê kiriye.

Çavkanî

• Random House Webster’s Unabridged Electronic Dictionary, 1987-1996.