mecbûr kirin

 Ji bo navdêrê binêre: mecbûrkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛd͡ʒˈbuːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: mec·bûr ki·rin

Lêker

mecbûr kirin (gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	mecbûr dikim
	tu	mecbûr dikî
	ew	mecbûr dike
	em, hûn, ew	mecbûr dikin
Fermanî	Yekjimar	mecbûr bike
	Pirjimar	mecbûr bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	mecbûr kir
	te	mecbûr kir
	wê/wî	mecbûr kir
	me, we, wan	mecbûr kir
Formên din:

mecbûr kirin gerguhêz (lêkera hevedudanî)

1. Maneya vê madeyê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Ji mecbûr +‎ kirin.

Werger

• Almanî: forcieren → de
• Farisî: مجبور کردن → fa
• Îngilîzî: force → en, coerse → en
• Tirkî: icbar etmek → tr, mahkûm etmek → tr, mecbur etmek → tr, ^?icbar et­mek → tr