ciz

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɪz/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ciz	ciz
Îzafe	ciza	cizên
Çemandî	cizê	cizan
Nîşandera çemandî	wê cizê	wan cizan
Bangkirin	cizê	cizino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cizek	cizin
Îzafe	cizeke	cizine
Çemandî	cizekê	cizinan

ciz mê

1. beş, parçe (bi taybetî 30 beşên Qur'anê)
   • Adem di meyan-i ma' û tîn bû
     Pêxemberê cem'ê ciz' û kul bû
     Adem bi xwe hêj av û gil bû — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• cizî
• cizîk
• cuz
• cuzî
• cuzîk

Jê

• Cizî Ema
• cizdan

Etîmolojî

Ji erebî جزء‎ (cuz').

Werger

• Farisî: ^?جزء‎ → fa
• Tirkî: fasikül → tr, tikel → tr, cız → tr, cüz → tr