cifte

Kurmancî

Navdêr

cifte

1. cureyekî tivengeke bo nêçîra giyandar û tewalan bi kar di hînin, qurpe, cifteya xwe bi milê xwe ve kir, cifteya du lûlî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جفتە‎

‌Herwiha

• cift

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Werger

• Farisî: لگد‎ → fa, ضربه پا‎
• Îngilîzî: air rifle → en