cezakirî

Kurmancî

Rengdêr

cezakirî

1. ya / yê ku hatiye ceza kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ceza +‎ kirî.

Werger

• Tirkî: cezalı → tr, izinsiz → tr, ^?mahkum → tr