cêb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒeːb/

Navdêr 1

cêb mê

1. Cihên li cilê mirovî yê ku mirov dikare tiştan bike tê de.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• berîk
• gîrfan

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• bêcêb
• bêcêbî
• bicêb
• bicêbî
• cêbdar
• cêbdarî
• cêbdarîtî
• cêbdartî
• cêbik
• cêbî
• cêbk

Werger

• Afrîkansî: sak → af
• Albanî: xhep → sq m
• Almanî: Tasche → de m
• Bretonî: godell → br m
• Çamoroyî: botsa
• Danmarkî: lomme → da
• Endonezyayî: saku → id; kantong → id
• Erebî: ^?جيب‎ → ar
• Esperantoyî: poŝo
• Ferî: lummi, fikka
• Fînî: tasku → fi
• Fransî: poche → fr
• Friyolî: bûse
• Frîsî: bûse
• Haîtî: pòch
• Holendî: zak → nl
• Îngilîzî: pocket → en
• Katalanî: butxaca → ca
• Keçwayî: uña
• Malezî: saku
• Mecarî: zseb → hu
• Norwecî: lomme → no
• Oksîtanî: pòcha → oc
• Papyamentoyî: sacu
• Polonî: kieszeń → pl m
• Portugalî: bolso → pt m, algibeira → pt, bolsa → pt
• Romancî: giaglioffa
• Romanî: cêpa
• Romanyayî: buzunar → ro n
• Sotoyiya bakur: pôtla; sakana
• Spanî: bolsillo → es
• Swêdî: ficka → sv
• Tagalogî: bulsá, bulsa
• Teterî: kesä
• Tirkî: cep
• Tokpisinî: bak
• Volapûkî: sakäd → vo

Navdêr 2

cêb mê

1. Binere: jêp