boylamak

  1. ketin cihekî, tê ketin cihekî (ji bo bi bêyî dilê xwe çûna cihekî)
    o da hapsi boyladı ew jî kete hebsê
  2. binav bûn, noq bûn, noqî () bûn
    kayık denizin dibini boyladı qeyik noqî binê deryayê bû
  3. ketin
    ayağı kaydı, yeri boyladı piyê wê şemitî kete erdê
  4. bilind bûn, derketin
    doktor hastanın ateşinin kırkı boyladığını söyledi bijîşk got ku agirê canê nexweş derketiye çil pileyî