biritûbat

Kurmancî

Rengdêr

biritûbat

1. binem, bihêm

Etîmolojî

Ji bi- +‎ ritûbat.

Jê

• biritûbatî
• biritûbatîtî
• biritûbattî

Werger

• Tirkî: ^?yapış yapış → tr, ^?nemli → tr