birijîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪɾɪˈʒiːn/

Lêker

birijîn lêkera xwerû, gerguhêz

1. qelîn, hatin biraştin, hatin qelandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Sosina ereq ji tilave
  D* fîrqetê dibirijim
  Li bal Xwuda dilave — (Feqiyê Teyran, )

Tewîn

-birij-

Herwiha

• birijan
• birijhan
• birijhîn
• birijihan
• birijihîn
• birişan
• birişhan
• birişhîn
• birişihan
• birişihîn
• birjan
• birşan
• birjîn
• birşîn
• brijan
• brijhan
• brijhîn
• brijihan
• brijihîn
• brişan
• brişhan
• brişhîn
• brişihan
• brişihîn

Têkildar

• biraştin

Bide ber

• kelîn
• kizirîn

Jê

• birijî
• birijok
• birijokî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birijîn	birijîn
Îzafe	birijîna	birijînên
Çemandî	birijînê	birijînan
Nîşandera çemandî	wê birijînê	wan birijînan
Bangkirin	birijînê	birijînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birijînek	birijînin
Îzafe	birijîneke	birijînine
Çemandî	birijînekê	birijîninan

birijîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.