binûr

Kurmancî

Rengdêr

binûr

1. bironahî, bironî, bitav, bişewq, bironayî, bigeşî, bihetav

Etîmolojî

Ji bi- +‎ nûr.

Jê

• binûrî
• binûrîtî
• binûrtî

Werger

• Farisî: ^?منور‎ → fa
• Tirkî: nurlu → tr