bimoran

Kurmancî

Rengdêr

bimoran

1. bidûkêl, bidûman, bidûxan, bidû

Etîmolojî

Ji bi- +‎ moran.

Jê

• bimoranî
• bimoranîtî
• bimorantî

Werger

• Tirkî: pusarık → tr, puslu → tr