bidû

Kurmancî

Rengdêr

bidû

1. bidûkêl, bidûmanxan, bimoran

Jê

• bidûyî
• bidûtî
• (Navdêr) bidûbûn

Etîmolojî

Ji bi- + dû.

Werger

• Farisî: کام‎ → fa, سقف دهان‎
• Tirkî: dumanlı → tr, ^?ardına düşmek → tr