bikabûs

Kurmancî

Rengdêr

bikabûs

1. bixof, bisam, bisehm, binewêrekî, bibêcesaretî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ kabûs.

Jê

• bikabûsî
• bikabûsîtî
• bikabûstî

Werger

• Tirkî: kâbuslu → tr