biheb

Kurmancî

Rengdêr

biheb

1. biçîkene, bidendik, bilibik, hebgirtî, bitene, bilib

Etîmolojî

Ji bi- +‎ heb.

Werger

• Farisî: ^?بدانه‎
• Tirkî: çiğitli → tr, kütlü → tr, tanecikli → tr, taneli → tr