bielem

Kurmancî

Rengdêr

bielem

1. biêş, bikul, biderd, bikeder, bikeser, biazar, biezyet, binexweşî, binesaxî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ elem.

Jê

• bielemî
• bielemîtî
• bielemtî

Werger

• Tirkî: elemli → tr