bidizîka

Kurmancî

Rengdêr

bidizîka

1. tebdîlî qiyafet, xwe veşartin, xwe vedizîn, rûpûşkirin

Etîmolojî

Ji bi- +‎ dizîka.

Werger

• Îngilîzî: disguisedly → en
• Tirkî: ^?gizlice → tr, ^?hırsız gibi, ^?gizliden gizliye → tr, ^?hırsızlama, ^?kıyın kıyın → tr, ^?uğrun → tr, ^?uğrun uğrun → tr