bideng

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bideng	bidengtir	herî bideng bidengtirîn

bideng

1. dengdêr, tişta/ê ku deng heye
2. vokal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Dijmane

• bêdeng

Etîmolojî

bi- + deng

Werger

• Almanî: ^?sonor → de, mündlich → de, gesprochen → de
• Farisî: صدادار‎ → fa
• Inglîzî: vocal → en, oral → en, spoken → en
• Tirkî: sedalı → tr, sesli → tr, vokal → tr, ünlü → tr