biçkok

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
biçkok	biçkoktir	herî biçkok biçkoktirîn

biçkok

1. hûrik, gelek biçûk, biçûçik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• biçkûk
• piçkûk
• piçkok

Etîmolojî

Ji biçûk +‎ -ok.

Jê

• biçkokî

Werger

• Fînî: pienenpieni
• Îngilîzî: tiny → en