berkar

Kurmancî

Navdêr

berkar

1. tişta/ê ku tê kirin yan çêkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tişta/ê ku bandor lê dibe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. (rêzimanî) bireser, obje
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. (meslek) nobedar, pasevan, çavdêr,
   kesa/ê ku li ber karekî ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ber- +‎ kar.

Jê

• berkarî
• berkarîtî

Werger

• Almanî: Diener → de m, Kellner → de m
• Farisî: پیشخدمت‎ → fa, کارآموز‎ → fa, گارسون‎ → fa, شاگرد‎ → fa, کارآموز‎ → fa
• Îngilîzî: object → en, waiter → en, rea → en, ^?quarrier → en
• Tirkî: çırak → tr, garson → tr, nesne → tr, ^?savunucu → tr

Soranî

Navdêr

berkar

1. (rêzimanî) bireser
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)