berhazir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
berhazir		herî berhazir

berhazir

1. ya / yê ku li ber hazirbûnê ye, ya / yê ku kêm maye ku dê hazir bibe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• beramade

Etîmolojî

Ji ber- +‎ hazir.

Jê

• berhazirî