berguh

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛɾˈɡʊh/
• Kîtekirin: ber·guh

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	berguh	berguh
Îzafe	berguha	berguhên
Çemandî	berguhê	berguhan
Nîşandera çemandî	wê berguhê	wan berguhan
Bangkirin	berguhê	berguhino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	berguhek	berguhin
Îzafe	berguheke	berguhine
Çemandî	berguhekê	berguhinan

berguh mê

1. derdorên guhan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. berguhk, alava ku mirov dide ber guhên xwe û dengî dide guhan lê deng naçe derdorên din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ber- +‎ guh.

Jê

• berguhk