berbayî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
berbayî		herî berbayî

berbayî

1. muhatap girtin, li gorî yekî lebitîn
   xwe berbayî wî zarokî neke;
   xwe berbayî wî dînî neke
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• berbahî

Jê

• (Lêker) berbayî ketin

• (Navdêr) berbayîketin

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: boşuna → tr