belqitîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛlqɪˈtiːn/
• Kîtekirin: bel·qi·tîn

Lêker

belqitîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dibelqitim
	tu	dibelqitî
	ew	dibelqite
	em, hûn, ew	dibelqitin
Fermanî	Yekjimar	bibelqite
	Pirjimar	bibelqitin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	belqitîm
	tu	belqitî
	ew	belqitî
	em, hûn, ew	belqitîn
Formên din: Tewandin:belqitîn

belqitîn lêkera xwerû

1. sekitîn, cehimîn, mirar bûn, geber bûn, mirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌لقتین‎

Tewîn

-belqit-

Têkildar

• belqitandin

Jê

• belqitiyayî
• belqitî
• belqitok

Etîmolojî

belg û qetandinê tê ku wateya pelga te biqete ango tu bimirî dide. Li gorî baweriyê dema ku mirov bimire pelgê mirov ji darê diqete û bi wî awayî mirov ji darê dinyayê xatir dixwaze.

Werger

• Almanî: verrecken → de
• Farisî: جوانمرگ شدن‎
• Îngilîzî: agitating → en, lustihood → en, die like a dog, ^?carnal → en, ^?aphrodisiac → en, ^?concupiscence → en, ^?prurience → en, ^?rut → en, ^?sexual appetite → en
• Tirkî: zıbarma → tr, zıbarmak → tr, gebermek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belqitîn	belqitîn
Îzafe	belqitîna	belqitînên
Çemandî	belqitînê	belqitînan
Nîşandera çemandî	wê belqitînê	wan belqitînan
Bangkirin	belqitînê	belqitînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belqitînek	belqitînin
Îzafe	belqitîneke	belqitînine
Çemandî	belqitînekê	belqitîninan

belqitîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)