bîleheq

Kurmancî

Hoker

bîleheq

1. bi neheqî, ji neheqî, bê heq
   • Dema Jînda çêbû, hevalên min û yên Micke, ku zarokên wan jî hene, lîstok û hin cilên kevn dan me. Ji bo min, û bi teybetî ji bo bavê Jîndayê, ji ber ku ew ekologîst e, ev yek baş bû. Lê we dayik û xaltîya min bidîtana! Xaltîya min got: “Ku tu cilên kevn li Jîndayê kî ez nayim mala we. Ma guneh nîne ku Jînda cilên kevn li xwe ke”. Na, li gor min guneh nîne, ji ber ku bîleheq xerckirina îmkanên dunyayê gunehkartir e. — (Şîlan Diljen, Mala min bû mîna Çarşiyê Şewîtî [arşîv], Hircok.blogspot.com, 03.02.2009)

Herwiha

• bîlaheq

Jê

• bîleheqî
• bîleheqîtî
• bîleheqtî

Etîmolojî

Ji bîle- + heq.