bêxîret

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêxîret	bêxîrettir	herî bêxîret bêxîrettirîn

bêxîret

1. arode, tirral, osnebir, zexel, tembel, kislan, kesa/ê ku xîret nîne,
   kesa/ê ku di xwe re nabîne karekî bike
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

 

• bêxîretbûn (navdêr)
• bêxîret bûn (lêker)
• bêxîretbûyî (rengdêr)
• bêxîret kirin (lêker)
• bêxîretkirin (navdêr)
• bêxîretkirî (rengdêr)
• bêxîretî

Etîmolojî

Ji bê- + xîret.

Werger

• Farisî: بی غیرت‎ → fa, تنبل‎ → fa
• Îngilîzî: rusty → en, pachyderm → en, can't be bothered → en
• Tirkî: gayretsiz → tr, vurdum duymaz, boynuzlu → tr, ^?işkembesi geniş → tr

Zazakî

Mane

1. bêxîret, ew ê ku pêre xîret tune be
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]