bêdad

Kurmancî

Rengdêr

bêdad

1. bêwijdan, bê edalet, bizor, cêlî#: Kesên bêdad xiyanetê li miletê xwe diken.

Etîmolojî

Ji bê +‎ dad.

Ji wêjeya klasîk

• Belkî bi te'essub û 'eşîrî
  Hasil ji 'inad eger ji bêdad
  Ev bid'ete kir xilafê mu'tad — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî : grausam → de, ungerecht → de
• Îngilîzî : unjust → en
• Tirkî : adaletsiz → tr, gayrı meşru