bêav

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêav		herî bêav

bêav

1. ya / yê ku av nîne / tine
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ya / yê ne hewceyî avê ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێئاڤ‎

Dijmane

• biav

Jê

• (Lêker) bêav kirin
• (Navdêr) bêavkirin
• bêavî

Etîmolojî

Ji bê- + av.

Werger

• Almanî: ^?wasserarm → de, ^?wasserfrei → de
• Erebî: ^?العوراء‎
• Îngilîzî: anhydrous → en, drought → en, waterless → en, ^?droughty → en
• Tirkî: susuz → tr