ataşe

Kurmancî

Navdêr

ataşe mê û nêr

1. Karmendê/a sefaretekê yê bi mijarek taybet ve mijûl.
   • Rojnameya tirkî Hurriyet dibêje ataşeyê eskerî yê tirk Atille Şirinî di semînerê de nerazîbûna xwe li hemberî pisporê yunanî nîşan da û got çima ew parçeyeka Tirkiyeyê wekî Kurdistan bi nav dike û ji salona semînerê derket. — (Nefel.com, 7/2007)

Herwiha

• ataşê

Jê

• ataşehî
• ataşetî
• ataşeyî

Etîmolojî

Ji fransî attaché.

Werger

• Farisî: پیوست‎ → fa, ضمیمه‎ → fa
• Fransî: attaché → fr n, attachée (désigne divers emploi de fonctionnaires)
• Îngilîzî: attaché → en, diplomatic officer
• Tirkî: elçilik uzmanı → tr, ataşe → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

ataşe

1. ataşe, pisporê konsolosxaneyê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)