aliqîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːlɪˈqiːn/
• Kîtekirin: a·li·qîn

Lêker

aliqîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	daliqim
	tu	daliqî
	ew	daliqe
	em, hûn, ew	daliqin
Fermanî	Yekjimar	baliqe
	Pirjimar	baliqin
Rehê dema borî:  /
RP. Boriya sade
	ez	aliqîm / aliqiyam
	tu	aliqî / aliqiyayî
	ew	aliqî / aliqiya
	em, hûn, ew	aliqîn / aliqiyan
Formên din:

aliqîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. heziqîn, xetimîn, asteng bûn, neherikîn

   Fanêreyê min li striyê aliqî.

2. Bê hezirî li deverkî man.

   Ez li ba wî aliqîm.

   Ji pêşî de min ne difikirî ku ez ê li wir bimînim, lê ez li wir mam.

Herwiha

• eliqîn
• eliqiyan
• 'eliqiyan
• 'eliqiyan

Têkildar

• aliqandin
• daliqandin
• daliqîn
• daleqîn

Jê

• aliqî
• aliqok

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: معلق شدن‎
• Îngilîzî: hang → en, to get stuck → en, stand still → en
• Tirkî:^?takılmak → tr, ^?takılma → tr

• Îngilîzî: stay → en

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aliqîn	aliqîn
Îzafe	aliqîna	aliqînên
Çemandî	aliqînê	aliqînan
Nîşandera çemandî	wê aliqînê	wan aliqînan
Bangkirin	aliqînê	aliqînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aliqînek	aliqînin
Îzafe	aliqîneke	aliqînine
Çemandî	aliqînekê	aliqîninan

aliqîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Lêker 2

aliqîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. Guhartoyeke alizîn (“li hev hatin badan”).