alagir

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	alagir	alagir	alagir
Îzafe	alagira	alagirê	alagirên
Çemandî	alagirê	alagirî	alagiran
Nîşandera çemandî	wê alagirê	wî alagirî	wan alagiran
Bangkirin	alagirê	alagiro	alagirino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	alagirek	alagirek	alagirin
Îzafe	alagireke	alagirekî	alagirine
Çemandî	alagirekê	alagirekî	alagirinan

alagir mê û nêr

1. alhilgir, beyraqdar

Etîmolojî

Ji ala +‎ -gir.

Werger

• Almanî: Fahnenträger → de
• Farisî: پرچمدار‎ → fa
• Tirkî: bayraklı → tr