Homa

 Binêre herwiha: homa

Zazakî

Serenav

Homa nêr

1. Xwedê, xweda, yezdan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildar

• hûmayîn

Herwiha

• hûmay
• hûmayîn
• hûma

Etîmolojî

Hevreha humeye-, humaye- ("pîroz, evra, firaz bikeramet") yên avestayî, همایون‎ (humayûn, “pîroz, bikeramet”) ya farisî, सुमाय (su-maye: hişmend) ya sanskrîtî, hemû ji hu- (baş) + maya- (made, daring havên). Hu ji proto-hindûewropî *su- (qenc, baş). Bi dirûvê հմայք (humeyk) bi maneya "sihr / efsûn ketiye ermenî û wek hümayun ("pîroz, payeberz" tenê wek sifetek ji siltan re) ketibû tirkiya osmanî jî. Hêjayî gotinê ye ku ti têkiliya wê bi hîmaye ya ji erebî ve nîne.

Plodîşî

Navdêr

Homa nêr

1. çakûç, keçûç
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên çakûç hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}