-ij

Kurmancî

-ij

1. Paşgirekê ye ku ji navdêr û rengdêran lêkerên negerguhêz çêdike û wateya guherîn û livînê dide anku transformatîf û transportatîf e

Binêre -ijîn.

Zazakî

Paşgir

-ij

1. -î:
   dewe (gund) > dewij (gundî)

Herwiha

• -ic

Etîmolojî

Ji ermenî [Peyv?] -իչ (-ičʿ) ji proto-hindûewropî *-ikos ku herwiha serekaniya -ец (-êç) ya rûsî, -icus ya latînî û -ik ya kurdî ye jî.