-gîn

Kurmancî

Paşgir

-gîn

1. kesa/ê ku tiştekî dike yan tiştek heye

   xemgîn (bixem, xemdar, xembar)
   lezgîn (bilez)
   xwazgîn (daxwazker, kesa/ê ku tiştekî dixwaze)

Bide ber

• -gihîn ji gihîştin
• -gir
• -gîr

Etîmolojî

Hevreha farisî û belûçî -gîn, parsî û pehlewî -gên, ji zimanên îranî.

Jê

• -gînane
• -gînî
• -gînîtî
• -gîntî