şûrîn

 Binêre herwiha: surîn, sûrîn, û şûrin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃuːˈɾiːn/
• Kîtekirin: şû·rîn

Lêker

şûrîn negerguhêz

1. çizirîn, nizilîn, çorîn, tê çûn, şirin, şûreşûrkirin, şireşir kirin

Tewîn

-şûr-

Etîmolojî

Ji şûr +‎ -în.

Werger

• Tirkî: sızış → tr, sızmak → tr, şarıldama → tr, şarlamak → tr, ^?sızma → tr, ^?şarıldamak → tr, ^?yoğrum → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûrîn	şûrîn
Îzafe	şûrîna	şûrînên
Çemandî	şûrînê	şûrînan
Nîşandera çemandî	wê şûrînê	wan şûrînan
Bangkirin	şûrînê	şûrînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûrînek	şûrînin
Îzafe	şûrîneke	şûrînine
Çemandî	şûrînekê	şûrîninan

şûrîn mê

1. çizirîn, nizilîn, çorîn, tê çûn, şirin, şûreşûrkirin, şireşir kirin

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)