şîretker

Kurmancî

Navdêr

şîretker mê û nêr

1. ya/ê şîret dike
2. şîretmend, şîretkar, şîretgêr, amojgar, pendyar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شیره‌تكه‌ر‎

Etîmolojî

Ji şîret + -ker.

Werger

• Erebî: ^?الحواري‎, ^?الناصح‎, ^?النصیح‎
• Farisî: ^?ناصح‎ → fa
• Tirkî: öğütçü → tr