Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

îtaet kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: îtaet -k-
RP.
Niha
ez îtaet dikim
tu îtaet dikî
ew îtaet dike
em, hûn, ew îtaet dikin
Fermanî Yekjimar îtaet bike
Pirjimar îtaet bikin
Rehê dema borî: îtaet -kir-
RP.
Boriya
sade
min îtaet kir
te îtaet kir
wê/wî îtaet kir
me, we, wan îtaet kir
Formên din:  Tewandin:îtaet kirin

îtaet kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

  1. peristin, peristîş kirin, îbadet kirin, nivêj û sinet kirin ji bo Xwedê
    • Û ehlê ekrad eger xwecihî(gundî, bajarî) eger rawend(koçer)qewî zêde hakimperest û axaperest in. Zêde ita'eta (fermanpejirandina, milxwariya ji bo) hakiman û mîr û axan dikin. Bilanî hakimêd wan fileyek jî bibitin êdî zêde îta'et dikin. Lakin ji hemcinsêd xwe dexsê (hesûdiyê) dikin. Bi înad û kîn û kudûret in. Eger ji cinsê wan yekî jê ra bibine hakim û axayêd wan, îcarê ewî qebûl nakin û îta’eta wî nakin. Elbette fesadekî peyda dikin. — (Mele Mehmûdê BayezîdîAmadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê EkradiyeWeşanxaneya Nûbihar2010, r. 62, ISBN 9789944360678)

Bi alfabeyên din biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji îtaet + kirin.

Werger biguhêre