Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

êşkêş

  1. gîyandarê ku êş dikêşe, kes yan lawirê ku êş li wî yan li lebatekî wî peyda bûye û bi wî awayî, ketîye ber êşê û wê êşê dikêşe, ji ber wê êşê ketîye rewşa nehêsayîyê û nehêsa bûye.
    ev bû demeka dirêj ku ew zilam nexweş e û êşkêş e"

Hevmane biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji êş +‎ -kêş.

Werger biguhêre