çavbel

Kurmancî

Mane

çavbel (cureyê peyvê?)

1. Kesekî ku çavên xwe vekirinî, çavên xwe bel kirinî, nêrînên xwe balkêş kirinî

Bikaranîn

Lêker:

• çavbel bûn
• çavbel kirin

Navdêr:

• çavbelbûn
• çavbelkirin

Rengdêr:

• çavbelbûyî
• çavbelkirî

Ji wêjeya klasîk

• Herçend spî û çavbelek bû
  Emma bi qiyas-i min melek bû — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Glotzaugen
• Farisî: آدم عوضی‎
• Îngilîzî: upandcoming, on the quivive, ^?wary → en
• Tirkî: göz açık, lokma göz → tr, lokma gözlü → tr, ^?açık göz → tr