zuhr

Kurmancî

Navdêr

zuhr mê

1. (nivêja) nîvro

Herwiha

• zuhir

Etîmolojî

Ji erebî ظهر‎ (żuhr)

Ji wêjeya klasîk

• Şewwişî nezma nucûman hey'eta çerx û burûc
  Lew li wed'ek dernetêtin Mah û Zuhr û Afitab — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Tirkî: ^?esinti → tr, ^?sır → tr