zolzolî bûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zoːlzoːˈliː buːn/
• Kîtekirin: zol·zo·lî bûn

Lêker

zolzolî bûn lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. (Serhed, Serheda Jorîn) Peritîn, rizîn, maşîn, rihîn, ji hev qetîn (exlebî bona kincan).
   • Wextê meriv li kincê kalê dinihêrî, tayekî jê bikişînî sed pîneyê bikeve. Dewsa qayîşê bendekî mûyê reş daye pişta xwe, dezmalê dora kolozê wî zolzolî bûbûn, teyê qey bigota, belçikêd darê payîzê ne, dadiweşin. — (Kurê Kurd, Hişyarbûn (roman), Yêrêvan, 1959, Tercimekar: Eliyê Evdilrehman)
   • Hema wê rojê, êvara dereng, bavê zarokan berê xwe da qereqola polîsan û ji wan ra got ku kurên wî – Armên û Arman Gêvondyan winda bûne. Wî nav û nîşanên zarokan gote wan, got ku paltoyên qahwerengî yên zolzolî li wan bûye, şalwarên rengê tarî yên şagirtan û bilûzên reş li xwe kiribûn. — (Têmûrê Biro (Biroyan), Berbang: Dîroka Malbetekê (bîranîn), Yêrêvan, 2010, Ji zimanê Ermenî: Têmûrê Xelîl)

Jê

 

• (navdêr) zolzolîbûn
• (lêker) zolzolî kirin
• (navdêr) zolzolîkirin

Bikaranîn

Ev peyv herêmî ye û li Serhedêû Serheda Jorînê tê bikaranîn.

Etîmolojî

Ji zolzolî + bûn.

Werger

• Îngilîzî: fray → en, tear out → en, wear out → en
• Rusî: изнашиваться → ru (iznašivatʹsja), вырывать → ru (vyryvatʹ)
• Tirkî: yıpranmak → tr, yırtılmak → tr