zirpîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zɪɾˈpiːn/
• Kîtekirin: zir·pîn

Navdêr

zirpîn

1. Barana ku gelekî bi tundî tê.
   • Yan jî ku baran ne bi zirpîn bûya, dikete bin quba gorneke ku şiklê wê weke holikekê ... ji her aliyî de vekirî bû. — (Redwanê Alî, Tilûrê bêgane: çîrok [arşîv], 1991)

Etîmolojî

Ji dengê zirp + -în.