zenb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zɛnb/
• Kîtekirin: zenb

Navdêr

zenb nêr

1. gunehkarî, tawanbarî, xeletî, guneh

   Eva hatiye serê te zenbê te bû

Herwisa

• zemb

Etîmolojî

Ji erebî ذَنْب‎ (ḏanb)

Werger

• Îngilîzî: guilt → en, ^?sin → en