zaîl

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zaîl	zaîltir	herî zaîl

zaîl

1. tişta/ê ku dê nemîne, ne ebedî, ne herheyî, ne berdewam
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zayil

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• zaîlî
• zaîlîtî
• zaîltî

Werger

• Fînî: ohimenevä → fi, väliaikainen → fi, kestämätön
• Îngilîzî: transitory → en, transient → en, evanescent → en
• Tirkî: zail → tr