zû bûn

 Ji bo navdêrê binêre: zûbûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zuː buːn/
• Kîtekirin: zû bûn

Lêker

zû bûn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	zû dibim
	tu	zû dibî
	ew	zû dibe
	em, hûn, ew	zû dibin
Fermanî	Yekjimar	zû bibe
	Pirjimar	zû bibin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	zû bûm
	tu	zû bûyî
	ew	zû bû
	em, hûn, ew	zû bûn
Formên din:

zû bûn lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji zû + bûn.

Werger

• Tirkî: ivedileşmek → tr