zîn kirin

 Ji bo navdêrê binêre: zînkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ziːn kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: zîn ki·rin

Lêker

zîn kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	zîn dikim
	tu	zîn dikî
	ew	zîn dike
	em, hûn, ew	zîn dikin
Fermanî	Yekjimar	zîn bike
	Pirjimar	zîn bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	zîn kir
	te	zîn kir
	wê/wî	zîn kir
	me, we, wan	zîn kir
Formên din: Tewandin:zîn kirin

zîn kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji zîn + kirin.

Werger

• Almanî: satteln → de, aufsatteln
• Tirkî: eyerlemek → tr